MESCİD-İ AKSA
Adına methiyeler yazılan kutlu mekân
İlk göz ağrım, mihrâbım, yüreğimde heyecan
Miracın merdiveni, Mekke’ye kardeş şehir
Sana meftûn asırlar, sana meftûn tüm cihân
Matemin sızlatırken düşlerimi her gece
Hüzünlü duruşuna nasıl dayanır ki cân
Sürgüne gönderilen bîçâreler gibisin
Sevgililerin mahzun, sevdalıların viran
Mahzundur taşlarında serinleyen alınlar
Her taşı bir vahşeti yüzümüze haykıran
Ölü toprağı sinmiş, Buraklar beldesine
Karabulutlar sarmış, zift kusuyor âsûman
Yetimim, kimsesizim, çöllerde yitik kubbem
Peygamber katilleri, secdegâhımda üryan
Bağrımda annelerin bitmeyen feryatları
Resulün çocukları, ana rahminde kurban
Yürek yakan çığlıklar yükselir muallaktan
Meryem’ce bir suskunluk dudaklarımda kalan
Zeynebî haykırıştır, Hüseyin’ce direniş
Bir taşla tüm dünyaya meydan okuyan fidan
Bir diriliş başlasa imanlı gönüllerde
Yardımını gönderse mazlumlarına Yezdân
Ebabiller saldırsa Ebrehe ordusuna
Âsâsıyla Mûsa’lar sulara vursa ferman
Yetişse Selahaddin, çağların ötesinden
İnlerine sığınır, iffetime saldıran
Ey nebiler beldesi, ey yetimler başkenti
Şimdi kıyam zamanı, uyan ve kalk Müslüman
Kâmil Çakır