Kitâb-ı Mukaddes (Fr. La Bible, İng. The Bible, Alm. Die Bibel, İtal. La Biblia) deyimi Ahd-i Atîk ile Ahd-i Cedîd’i ifade etmektedir. Ahd-i Atîk hem yahudi, hem de hristiyanların kutsal kitabı olduğu halde, Ahd-i Cedîd sadece hristiyanlar tarafından kutsal kabul edilmektedir.
İSLAM ANSİKLOPEDİSİNDE AHD-İ CEDİD
İsrâiloğulları Tanrı’nın kendileriyle yaptığı ahdi bozunca, Tanrı onlara Yeremya (31/31) vasıtasıyla yeni bir ahid vaad etmiştir. Hıristiyanlara göre ise bu yeni ahid Hz. Îsâ vasıtasıyla yapılmıştır (bk. İbrânîler’e Mektup, 9/15). Bu son ahdin yazılı belgeleri kabul edilen metinlere de Ahd-i Cedîd (Yeni Ahid, Nouveau Testament, New Testament) adı verilmiştir. Ancak bu isim, milâttan sonra II. asrın sonlarına doğru kullanılmaya başlanmıştır. (bk. Nouveau Testament, s. 13).
Ahd-i Cedîd’i teşkil eden kitapların sayısı, Trente Konsili’nde tesbit edilip kesinleşen şekliyle yirmi yedidir. Bu kitaplar İnciller (4), Resullerin İşleri, Pavlus’un (St. Paul) Mektupları (14), Genel (Katolik) Mektuplar (7), Yuhanna’nın Vahyi’dir.
Hristiyanlığın ilk dönemlerinde İncil ve Havâriler diye iki bölüme ayrılan Ahd-i Cedîd (bk. H. Höpfl, DBS, II, 465), günümüzde, Ahd-i Atîk’te olduğu gibi, üç kısma bölünmüştür: 1. Tarihî Kitaplar: Dört İncil ve Resullerin İşleri; 2. Tâlimî Kitaplar: Pavlus’un Mektupları ile “Katolik” diye adlandırılan yedi mektup; 3. Peygamberlik: Yuhanna’nın Vahyi (bk. H. Höpfl, DBS, II, 465).
Hz. Îsâ Ârâmîce konuştuğu halde, başta İnciller olmak üzere, Ahd-i Cedîd kitaplarının hepsi Grekçe’dir. Sadece Matta İncili’nin Ârâmîce olduğu, fakat onun orijinal nüshasının kaybolduğu söylenmektedir (bk. IB, s. 210-211).
Ahd-i Cedîd’i teşkil eden kitaplar aynı zamanda ortaya çıkmış ve aynı tarihte yazılmış olmayıp Ahd-i Atîk’te olduğu gibi uzun süre şifahî olarak nakledilmiş, daha sonra yazıya geçirilmiştir. Ahd-i Cedîd külliyatı içinde en erken yazılanlar Pavlus’un Mektupları’dır. Daha sonra İnciller, en son olarak da Yuhanna’ya nisbet edilen yazılar kaleme alınıp bu koleksiyona dahil edilmiştir.
Bazı yabancı kaynaklarda ise Ahd-i Cedîd'i şu şekilde tarif edilmektedir.
Hristiyanların kutsal kitabı olan Kitâb-ı mukaddes'in ikinci bölümü.
İncîl'in Ahd-i Cedîd kısmında doğrudan doğruya bir insanın anlattıkları hikâyeler, herhangi bir işin nasıl yapıldığını gören kimselerin görgü şâhidliği vardır. Sırf insan sözü olan bu kısımlar, kilise tarafından insanlara Allah sözüymüş gibi nakledilmektedir. (Kenneth Gragg)
Ahd-i Cedid; Hristiyanların kutsal kitabı İncil’e verilen ad. Yeni Sözleşme adıyla da bilinir. 27 kutsal kitaptan oluşur: Bunlar, İncil’i yazan 4 havarinin kitabı, havarileri anlatan kitaplar, mektuplar ve vâhiy bölümleridir. Elde bulunan en eski bilgiler, Paulus’un mektuplarıdır (50-64 yılları). 1. yüzyılda bir araya getirildiler.
Son metinler ise Yehuda ve Aziz Piyer’in mektuplarıdır. 1. yüzyılda tümü tamamlanan Ahd-i Cedîd ancak 4. yüzyılda Hristiyan Kilisesi tarafından tanındı. Bu kutsal kitaplara göre Tanrı, Ahd-ı Atik’e uymayan Musevileri cezalandırıp yurtlarından kovdu, kendileriyle yeni bir sözleşme (Ahd-i Cedîd) yaptı. Bu sözleşmenin kuralları İncil’ de toplandı.
Özetle, Ahd-i Cedîd, insanların söz ve hatıralarından bahseden, Hz.İsanın ağzından değil de tamamıyla harici kaynaklar, hatırat ve sözler üzerine kurulu toplama bir külliyattır.
